آخرین ملاقات شهید كاظمی و رهبر انقلاب
دو هفته پیش شهید كاظمى پیش من آمد و گفت از شما دو درخواست دارم: یكى اینكه دعا كنید من روسفید بشوم، دوم اینكه دعا كنید من شهید بشوم. گفتم شماها واقعاً حیف است بمیرید؛ شماها كه این روزگارهاى مهم را گذراندید، نباید بمیرید؛ شماها همهتان باید شهید شوید؛ ولیكن حالا زود است و هنوز كشور و نظام به شما احتیاج دارد. بعد گفتم آن روزى كه خبر شهادت صیاد را به من دادند، من گفتم صیاد، شایستهى شهادت بود؛ حقش بود؛ حیف بود صیاد بمیرد. وقتى این جمله را گفتم، چشمهاى شهید كاظمى پُرِ اشك شد، گفت: انشاءاللَّه خبر من را هم بهتان بدهند!
فاصلهى بین مرگ و زندگى، فاصلهى بسیار كوتاهى است؛ یك لحظه است. ما سرگرم زندگى هستیم و غافلیم از حركتى كه همه به سمت لقاءاللَّه دارند. همه خدا را ملاقات مىكنند؛ هر كسى یك طور؛ بعضىها واقعاً روسفید خدا را ملاقات مىكنند، كه احمد كاظمى و این برادران حتماً از این قبیل بودند؛ اینها زحمت كشیده بودند.
ما باید سعىمان این باشد كه روسفید خدا را ملاقات كنیم؛ چون از حالا تا یك لحظهى دیگر، اصلاً نمىدانیم كه ما از این مرز عبور خواهیم كرد یا نه؛ احتمال دارد همین یك ساعت دیگر یا یك روز دیگر نوبتِ به ما برسد كه از این مرز عبور كنیم. از خدا بخواهیم كه مرگ ما مرگى باشد كه خود آن مرگ هم انشاءاللَّه مایهى روسفیدى ما باشد.
انشاءاللَّه خدا شماها را حفظ كند.
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در مراسم تشییع پیكرهاى فرماندهان سپاه 21/10/1384
منبع: khamenei.ir